آیا پزشک به شما گفته است که دچار پسوریازیس ناخن شدهاید؟ پسوریازیس پوست نوعی بیماری پوستی مزمن است که باعث خشکی شدید پوست و فلس برجسته روی ناخن میشود. در این بیماری خودایمنی بدن سلول اضافی تولید میکند که روی سطح پوست جمع میشوند.
درمان های متداول در این بیماری به دو قسم دارویی و حمایتی تقسیم می شوند، که در ادامه به آنها می پردازیم.
آگرانولوسیتوز، اختلالات قلبی مانند میوکاردیت و کاردیو میوپاتی، کاهش تحرک دستگاه گوارش همراه با یبوست شدید، عوارض عصبی، افزایش وزن و دیابت
اسکیزوفرنی ؛ روانگسیختگی یا شیزوفرنی(بیماری خطرناک روانی)
البته، نیاز به بررسی بیشتر توسط یک پزشک یا متخصص پوست است تا تشخیص دقیق ارائه شود. این علائم ممکن است ناشی از قارچ پوستی، کنه، یا حتی یک واکنش آلرژیک به مواد خارجی باشد.
در صورت مصرف همزمان این دارو با کاربامازپین، امپرازول و ریفامپین، کلیرانس الانزاپین افزایش مییابد.
تشخیص قارچهای پوستی اغلب شامل یک ترکیبی از بررسی بالینی و آزمایشهای تخصصی است. در اینجا چند روش رایج برای تشخیص عفونتهای قارچی پوست آورده شده است: معاینه فیزیکی دکتر پوست و مو معمولاً با معاینه دقیق پوست، ناخنها و موها شروع میکند. آنها به دنبال نشانههای مشخصی مانند قرمزی، ترکخوردگی، پوستهپوسته شدن، و تغییرات ناخن هستند. کشت قارچی در صورت لزوم، نمونهای از پوست، مو یا ناخن آسیبدیده برداشته میشود و برای کشت در آزمایشگاه فرستاده میشود.
بر افروختگی ، دپرسیون، تپش قلب، درد قفسه سینه، تهوع، ، تب، راش، سندروم نورولپتیک بدخیم، افکار خودکشی، اختلالات گوارشی(یبوست، تهوع، استفراغ)، سردرد، سر گیجه، بی خوابی،اضطراب، افزایش وزن، هایپوتانسیون اورتوستاتیک
صفحههایی که از یادکرد وب با پارامتر وضعیت پیوند بیماری پسوریازیس اسکالپ استفاده میکنند
پسوریازیس معکوس در زیر بغل، کشاله ران، زیر سینه و در چینوچروکهای اطراف ناحیه تناسلی و باسن دیده میشوند.پسوریازیس معکوس در ابتدا به شکل ضایعات پوستی قرمزرنگ دیده میشوند که معمولاً اندازه آن مشابه پسوریازیس پلاکی نیست. این نوع پسوریازیس هموار و درخشنده به نظر میرسند.
شروع بیماری معمولاً در بلوغ[۲۸] و اواخر نوجوانی تا اوایل دهه ۳۰ سالگی رخ میدهد. اوج بروز بیماری در مردان از اوایل تا اواسط دهه بیست و در زنان در اواخر دهه بیست است.[۳][۷][۱۱]شروع بیماری اغلب با سالهای بحرانی توسعهٔ اجتماعی و حرفهای فرد همراه است.[۷۵] شروع بیماری پیش از ۱۷ سالگی به عنوان شروع زودرس شناخته میشود.[۷۶] شروع پیش از ۱۳ سالگی، که گاهی ممکن است رخ دهد، به عنوان اسکیزوفرنی کودکان یا شروع بسیار زودرس شناخته میشود.[۷][۷۷] در سنین بالاتر، بیماری میتواند در سنین بین ۴۰ تا ۶۰ سالگی رخ دهد که به عنوان اسکیزوفرنی دیررس شناخته میشود.[۶۷] شروع بیماری در بالای سن ۶۰ سال، که ممکن است تفکیک آن به عنوان اسکیزوفرنی از دیگر بیماریها با علائم مشابه دشوار باشد، به عنوان روانپریشی شبه اسکیزوفرنی بسیار دیررس شناخته میشود.
اگر چه ناراحتی اصلی را برطرف نمیکند اما در کاهش علایم آزاردهنده مؤثر است. علایم مثبت (مانند توهم زایی، اختلال فکر) و علایم منفی (مانند انزوا، ناراحتیهای احساسی و عاطفی) را رفع میکند.
گاهی هم قارچ ناخن میتواند مشکل ساز شود. برای تشخیص اینکه به کدام یک مبتلا شدید باید تفاوت این دو را بدانید:
علائم منفی نقص در پاسخهای عاطفی طبیعی یا دیگر فرایندهای فکری است.[۴۰] پنج محور شناختهشده از علائم منفی عبارتند از: کمعاطفگی - خشکی عاطفی و اختلال در بروز صحیح احساسات در رفتار و گفتار. آلوژیا - فقر گفتار. آنهدونیا - ناتوانی در حسکردن لذت. مردمگریزی - عدم تمایل به ایجاد روابط. بیانگیزگی - بیتفاوتی و کمبود انگیزه.[۴۵][۴۶] از بیانگیزگی و آنهدونیا به عنوان نقص انگیزشی ناشی از اختلال در پردازش سیستم پاداش در مغز یاد میشود.