درمان پارکینسون هنوز به طور قطع پیدا نشده است؛ اما داروهای زیادی وجود دارند که برای کنترل این بیماری مغز و اعصاب مفید هستند. در این زمینه می‌توان از لودوپا، آمانتادین، بی‌پریدن و سلژلین استفاده کرد.
انجام فعالیت ها و ورزش های منظم برای پیشگیری از پارکینسون
در بیماران مبتلا به پارکینسون، عوارضی که تهدید کننده زندگی بیمار هستند افزایش می یابد، مانند موارد زیر:
احتمال اینکه در آینده مبتلا شوید می تواند وجود داشته باشد ولی در حال حاضر به این بیماری مبتلا نیستید.
سفید کردن با بلیچینگ دندان چقدر دوام دارد؟ عوارض و هزینه ها
با این حال، اکنون احتمال بیشتری وجود دارد که از دست دادن تعادل و کاهش رفلکس ها را تجربه کنید. حرکات شما در کل کندتر می شود. به همین دلیل است که زمین خوردن در مرحله ۳ رایج تر می شود.
بیماری پارکینسون به تدریج پیشرفت می کند و مراحل پیشرفت پارکینسون در هر کسی متفاوت است.
این حالت می تواند چگونه با بیماری پارکینسون مقابله کنیم موجب ایجاد سرفه ، مشکلات تنفسی ، به وجود آمدن احساس ناراحتی و گاهاً خفگی شود.
البته درمان بیماری پارکینسون به طور قطعی پیدا نشده است؛ اما تا حد زیادی با استفاده از مصرف دارو می‌توان علائم و عوارض آن را کنترل کرد. در ادامه با ما همراه باشید تا این راه های درمان را بهتر بشناسیم.
عوارض ناشی از پارکینسون می تواند کیفیت زندگی و پیش آگهی را تا حد زیادی کاهش دهد. به عنوان مثال ، افراد مبتلا به پارکینسون می توانند سقوط خطرناک و همچنین لخته شدن خون در ریه ها و پاها را تجربه کنند. این عوارض می توانند کشنده باشند.
در حال حاضر هیچ درمانی برای پارکینسون وجود ندارد. پارکینسون یک بیماری مزمن است که با گذشت زمان بدتر می شود.
آمبولی ریوی : انسداد شریان های است که خون را به ریه ها می رسانند. معمولا انسداد لخته خون مانع از رسیدن اکسیژن به بافت ریه خواهد شد.
هر سال ، محققان در تلاش هستند تا بفهمند چرا افراد مبتلا به پارکینسون می شوند.
سطوح پایین دوپامین و نوراپی نفرین (ماده ای که دوپامین را تنظیم می کند) با بیماری پارکینسون مرتبط است.